Kategoria: Przyroda

Las ma swój drugi, cichy wymiar. Trzeba się zatrzymać, pochylić, czasem uklęknąć, by go zobaczyć. Wśród liści, mchów i wilgotnej ściółki kryją się małe, niepozorne grzyby – często pomijane, niezauważone, a jednak zachwycające w swojej formie, kolorze i delikatności.

Fotografia makro uczy cierpliwości i uważności. Na chwilę wszystko inne przestaje mieć znaczenie. Liczy się tylko ten drobny fragment świata, który nagle okazuje się pełen życia i piękna. Choć jeszcze nie potrafię nazwać, jaki to dokładnie gatunek grzyba, wiem jedno – podoba mi się to, co robię. Sam proces patrzenia staje się ważniejszy niż etykieta czy definicja.

Patrząc na te małe stworzenia, łatwo zrozumieć coś więcej. Tak jak my uczymy się dostrzegać to, co niewielkie i ukryte, tak samo Bóg patrzy na człowieka – nie przez pryzmat wielkości, znaczenia czy doskonałości, ale z bliska, z czułością i uwagą. Dla Niego nikt nie jest zbyt mały, zbyt niepozorny, by nie był wart spojrzenia.

Te zdjęcia są zapisem chwili zatrzymania. Przypomnieniem, że czasem trzeba zejść nisko, by zobaczyć naprawdę dużo.

… by przypomnieć sobie, jak niezwykła potrafi być zwykła chwila. Makrofotografia uczy zatrzymania — pozwala zwolnić oddech, wyciszyć się i zobaczyć świat takim, jakiego nie dostrzega się w codziennej gonitwie. Na łonie natury wszystko staje się prostsze: światło miękko tańczy na kapeluszu grzyba, mech tworzy zieloną scenę, a cisza lasu otula jak kojący szept.

To w takich momentach odkrywamy piękno ukryte tuż pod naszymi stopami. Coś, co nie jest dostępne dla każdego oka — trzeba się pochylić, zatrzymać, pozwolić sobie na zachwyt. I właśnie wtedy natura odsłania swoje najmniejsze tajemnice, dając nam wytchnienie, spokój i prawdziwą obecność.

Makro to dla mnie zupełnie nowa przygoda. Uczę się dopiero patrzeć inaczej – nie gonić za tym, co szybkie i spektakularne, jak w fotografii ptaków, ale zatrzymać się na chwilę i dostrzec to, co małe i ukryte. Te grzyby mijamy każdego dnia, często obojętnie, a one kryją w sobie niezwykłe piękno i delikatność. Ta forma fotografii daje mi ogromną satysfakcję i uczy uważności – by widzieć więcej niż tylko to, co na pierwszy rzut oka. To taki mały świat, który otwiera serce i wycisza.

Nie ma jak nasze wyjątkowe Morze Bałtyckie i oczywiście nasze „egzotyczne foki”. Nie było łatwo zrobić zdjęcia z rejsu łódką która ani razu się nie zatrzymała bo ktoś chce robić zdjęcia 😉 jednak musze przyznać, że obsługa była bardzo miła. Zapraszam do oglądania tego co dało się uchwycić.

Gdzieniegdzie jeszcze można znaleźć dziko żyjące kozy. Udało się je sfotografować na parkingu nie daleko Vallon Pont d’Arc. Zapraszam do krótkiej relacji.

Cascades du Ray pic – piękne miejsce nie daleko mnie, można powiedzieć, że tylko jedną nie całą godzinkę. Wodospady w Ardeche. Tym razem z wykorzystaniem filtrów na długim naświetlaniu czyli nowe możliwości. Zapraszam do oglądania.