Czasem wystarczy jeden maleńki grzyb…

… by przypomnieć sobie, jak niezwykła potrafi być zwykła chwila. Makrofotografia uczy zatrzymania — pozwala zwolnić oddech, wyciszyć się i zobaczyć świat takim, jakiego nie dostrzega się w codziennej gonitwie. Na łonie natury wszystko staje się prostsze: światło miękko tańczy na kapeluszu grzyba, mech tworzy zieloną scenę, a cisza lasu otula jak kojący szept.

To w takich momentach odkrywamy piękno ukryte tuż pod naszymi stopami. Coś, co nie jest dostępne dla każdego oka — trzeba się pochylić, zatrzymać, pozwolić sobie na zachwyt. I właśnie wtedy natura odsłania swoje najmniejsze tajemnice, dając nam wytchnienie, spokój i prawdziwą obecność.

Odnaleźć ukrytego modela.

Fotografia makro wciąż mnie uczy — zwłaszcza tej niezwykłej „zabawy” światłem, które potrafi albo ożywić kadr, albo całkiem go zgasić. Czasami wydawało mi się, że zdjęcie grzyba w lesie to prosta sprawa: wystarczy wyjść między drzewa… A jednak najpierw trzeba odnaleźć tego małego, ukrytego modela, który często chowa się pod liśćmi, mchem albo w cieniu pnia. Każde takie odkrycie to chwila zatrzymania, oderwania od pośpiechu i wejścia w świat, którego zwykle nie zauważamy. I może właśnie dlatego fotografia makro daje tyle radości — bo pozwala mi dostrzec cuda, które Bóg zostawił w najmniejszych detalach natury.

Tam, gdzie zwykle nie patrzymy

Makro to dla mnie zupełnie nowa przygoda. Uczę się dopiero patrzeć inaczej – nie gonić za tym, co szybkie i spektakularne, jak w fotografii ptaków, ale zatrzymać się na chwilę i dostrzec to, co małe i ukryte. Te grzyby mijamy każdego dnia, często obojętnie, a one kryją w sobie niezwykłe piękno i delikatność. Ta forma fotografii daje mi ogromną satysfakcję i uczy uważności – by widzieć więcej niż tylko to, co na pierwszy rzut oka. To taki mały świat, który otwiera serce i wycisza.

W oczekiwaniu na… sarnę.

Wydawało się, że znalazłem idealne miejsce na zrobienie zdjęcia Błotniaka Stawowego ale jednak codzienność pisze inne scenariusze. Sarenka (kozioł) była zaskoczona a ja jeszcze bardziej, można powiedzieć szła prosto na mnie… i gąsiorek do pary. Zapraszam do oglądania.

Wypad na foki

Nie ma jak nasze wyjątkowe Morze Bałtyckie i oczywiście nasze „egzotyczne foki”. Nie było łatwo zrobić zdjęcia z rejsu łódką która ani razu się nie zatrzymała bo ktoś chce robić zdjęcia 😉 jednak musze przyznać, że obsługa była bardzo miła. Zapraszam do oglądania tego co dało się uchwycić.

… rezerwatu Płone Bagno

Zdjęcia z rezerwatu Płone Bagno to dla mnie prawdziwa podróż w inną rzeczywistość. To miejsce jest absolutnie niezwykłe — dzikie, ciche, pełne tajemnicy i tych małych, nieoczekiwanych spotkań z naturą, które potrafią poruszyć człowieka do głębi. Każdy krok pośród mchu, traw i torfowisk przypomina, że wciąż istnieją przestrzenie nietknięte przez pośpiech świata.

Płone Bagno zachwyca swoją surowością, a jednocześnie delikatnością życia, które w nim pulsuje. Stojąc tam z aparatem, człowiek czuje, że jest gościem w królestwie natury — i że trzeba o nie dbać z pełną odpowiedzialnością. Bo takie miejsca nie rodzą się na nowo, jeśli je stracimy.

I właśnie tu najbardziej czuć, jak niesamowite jest mieć swoją pasję. To ona pozwala nam wyrwać się z codziennego biegu, zatrzymać na chwilę, odetchnąć głębiej i spojrzeć na świat z nową wdzięcznością. Fotografia daje mi ten oddech — a Płone Bagno tylko go pogłębiło.

Jeśli kiedykolwiek zastanawialiście się, czy warto wyruszyć „tylko na chwilę” w takie miejsca — warto. I to bardzo.

Wodospady w Ray pic

Cascades du Ray pic – piękne miejsce nie daleko mnie, można powiedzieć, że tylko jedną nie całą godzinkę. Wodospady w Ardeche. Tym razem z wykorzystaniem filtrów na długim naświetlaniu czyli nowe możliwości. Zapraszam do oglądania.